ผลการค้นหา

งอ

หมายถึงว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก. ทำให้มีรูปหรือเป็นเช่นนั้น, เรียกอาการของคนที่หัวเราะจนตัวงอว่า หัวเราะงอ.

งอก

หมายถึงน. เรียกต้นอ่อนที่งอกออกจากผลบางชนิดมีผลมะพร้าวเมล็ดตาลเป็นต้นว่า งอกมะพร้าว งอกตาล.

งอกเงย

หมายถึงก. มีผลประโยชน์หรือรายได้เพิ่มมากขึ้น.

งอขี้กล้อง

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่ถูกทำร้ายบริเวณท้องจนล้มลงกับพื้นในลักษณะตัวงอคล้ายคนนอนสูบฝิ่น.

ง่องแง่ง

หมายถึงว. อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรงทำให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด, กระย่องกระแย่ง หรือ กระง่องกระแง่ง ก็ว่า. ก. ทะเลาะเบาะแว้งกัน, ไม่ปรองดองกัน.

งอด

หมายถึงน. ชื่องูจำพวกงูปี่แก้วในวงศ์ Colubridae ขนาดเล็กประมาณเท่าดินสอดำ ส่วนใหญ่ลำตัวสีเทา ท้องเป็นจุดสีแดงและดำ ไม่มีพิษ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น งอดท้องแดง (Oligodon taeniatus) งอดด่าง (O. cinereus).

งอน

หมายถึงว. งาม ในคำว่า งามงอน. (งอน อะหม ว่า งาม).

ง่อน

หมายถึงน. ก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป เช่น เงื้อมง่อน ว่า เงื้อมแห่งก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป.

งอม

หมายถึงว. สุกจัดจนเกือบเน่าหรือเละ เช่น กล้วยงอม มะม่วงงอม, โดยอนุโลมใช้กับคนที่แก่มากจนทำอะไรไม่ไหว เช่น ปีนี้คุณยายดูงอมมาก, โดยปริยายหมายความว่า แย่ เช่น ถูกใช้ให้ทำงานเสียงอม, บอบชํ้า เช่น ถูกตีเสียงอม, ได้รับทุกข์ทรมานมาก เช่น เป็นไข้เสียงอม.

ง้อม

หมายถึงว. งํ้า, ค้อม เช่น กิ่งไม้ง้อมลงเพราะลูกดก.

งอมืองอตีน

หมายถึงก. เกียจคร้าน, ไม่สนใจขวนขวายทำการงาน, ไม่คิดสู้.

งอย

หมายถึงก. อยู่หมิ่น, ตั้งอยู่หมิ่น, ห้อย.