ผลการค้นหา

ง่า

หมายถึงก. เงื้อ, อ้า, กางออก. น. ค่าคบไม้.

งากำจาย

หมายถึงน. งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ.

งาเครือ

หมายถึงน. งาช้างที่ยาวมากแต่วงรอบเล็ก.

งาช้าง

หมายถึงน. (๑) ชื่อนํ้าเต้าพันธุ์หนึ่ง ผลยาวคล้ายงาช้าง. [ดู นํ้าเต้า (๑)]. (๒) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sansevieria cylindrica Boijer ในวงศ์ Agavaceae ใบกลมเป็นแท่ง สีเขียวเข้ม ใช้เป็นยาทำให้อาเจียน.

งาช้าง

หมายถึงน. ชื่อหอยทะเลในชั้น Scaphopoda เปลือกมีรูปร่างคล้ายงาช้าง ส่วนมากเป็นสีขาว มีหลายชนิด เช่น ชนิด Dentalium aprinum, D. longitrorsum, ฟันช้าง ก็เรียก.

งาช้าง

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์เชษฐา มี ๑๔ ดวง, ดาวช้างใหญ่ ดาวคอนาค ดาวแพะ หรือ ดาวเชษฐะ ก็เรียก.

ง่าน

หมายถึง(กลอน) ก. งุ่นง่าน เช่น มารดาเห็นบุตรเงื้อ ง่านใจ. (นิทราชาคริต).

งามแงะ

หมายถึง(กลอน) ว. งามน่าดู เช่น เจ้าเย้ยเยาะว่าเงาะไม่งามแงะ แฮะแฮะว่าเล่นหรือว่าจริง. (สังข์ทอง).

ง่ามมือ

หมายถึงน. ช่วงโค้งระหว่างนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้.

งามหน้า

หมายถึงว. น่าขายหน้า, ใช้เป็นคำประชด เช่น เขาทำงามหน้าละคราวนี้.

งาสาน

หมายถึง(โบ) น. เรียกพัดยศที่พื้นพัดสานด้วยงาช้าง เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี ว่า พัดงาสาน, ในสมัยโบราณ สมเด็จพระสังฆราชและสมเด็จพระราชาคณะเจ้าคณะใหญ่ที่ลงท้ายสร้อยราชทินนามว่า “คามวาสี อรัญวาสี” มีพัดยศ ๒ เล่ม พัดแฉกพื้นกำมะหยี่ปักด้วยทองและเงิน เป็นเครื่องหมายฝ่ายคามวาสี พัดงาสาน เป็นเครื่องหมายฝ่ายอรัญวาสี.

งำ

หมายถึงก. ปิด เช่น งำความ, ปกครอง เช่น งำเมือง, รักษา ในคำว่า เก็บงำ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ครอบ เป็น ครอบงำ.