ตัวกรองผลการค้นหา
งอนไถ
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฆา มี ๕ ดวง, ดาวงูผู้ ดาวโคมูตร ดาววานร ดาวมฆะ หรือ ดาวมาฆะ ก็เรียก.
ง้อนหมู
หมายถึงน. หญ้าแห้วหมู. (โอสถพระนารายณ์).
งอบ
หมายถึงน. เครื่องสวมหัวสำหรับกันแดดและฝน สานด้วยตอกไม้ไผ่ กรุด้านนอกด้วยใบลาน รูปคล้ายกระจาดควํ่า มีรังสำหรับสวม.
งอย
หมายถึงก. คอย เช่น งอยท่า.
งะ
หมายถึง(โบ) คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ง เป็นพยัญชนะต้น มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น งะงก งะงัน งะโง้ง.
งัง ๆ
หมายถึงว. อาการที่เดินโดยด่วน.
งัน
หมายถึงก. หยุดชะงัก เช่น นิ่งงัน, ไม่งอกงาม เช่น ต้นไม้งันไป, อาการที่ชะงักนิ่งอึ้งไปชั่วขณะเพราะคาดไม่ถึง ในคำว่า ตะลึงงัน.
งันงก
หมายถึงว. สั่นเงอะงะอยู่, สะทกสะท้านอยู่.
งับ
หมายถึงก. ปิดอย่างไม่สนิทหรือปิดอย่างไม่ลงกลอน เช่น งับประตู; อาการที่อ้าปากคาบหรือกัดโดยเร็ว.
งัวซัง
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Capparis thorelii Gagnep. ในวงศ์ Capparidaceae ลำต้นมีหนามโค้ง ดอกสีชมพู.
งัวเลีย
หมายถึงดู ไก่ไห้ (๑).
งา
หมายถึงน. ฟันตัดแถวบนที่งอกออกจากปากช้าง, ลักษณนามเรียก กิ่ง.