ค้นเจอ 21 รายการ

ค้อน

หมายถึงน. ชื่อเครื่องมือที่มีหัวและด้าม สำหรับเคาะ ตอก ตี ทุบ, ลักษณนามว่า เต้า หรือ อัน; เครื่องมือชนิดหนึ่งใช้ในการจับปลา.

ค้อน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ฆ้อน เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ค้อน

หมายถึงก. แสดงความไม่พอใจด้วยการตวัดสายตา.

ไม้ค้อน

หมายถึงน. ไม้ที่ทำจากเหง้าไม้ไผ่ ใช้ตีระฆังเป็นต้น; เครื่องมือโลหะรูปร่างคล้ายตะลุมพุก แต่เล็กกว่ามาก สำหรับตีทองคำให้เป็นแผ่นทองคำเปลว, เครื่องมือทำด้วยไม้รูปร่างคล้ายตะลุมพุก สำหรับเคาะกระดาษสาเป็นต้นให้เป็นแผ่นเพื่อใช้เป็นใบซับทองคำเปลว.

โปก,โป๊ก

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเอาค้อนเคาะกระดาน.

ค้อนควัก

หมายถึงก. ค้อนจนหน้าควํ่า, ควักค้อน ก็ว่า.

เต๊ก

หมายถึงก. ทุบลง, กดลงไม่ให้เผยอขึ้นได้, เช่น ค้อนเหล็กเต๊กลง. (สมุทรโฆษ).

มุทคระ

หมายถึง[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).

มุคระ

หมายถึง[มุกคะระ] น. ไม้ค้อน. (ป. มุคฺคร; ส. มุทฺคร).

พะเนิน

หมายถึงน. ค้อนขนาดใหญ่สำหรับตีเหล็กหรือทุบหิน เป็นต้น; ของกองสุมกันขึ้นไปจนสูง, พะเนินเทินทึก ก็ว่า.

หงอน

หมายถึง[หฺงอน] น. ขนหรือเนื้อที่งอกขึ้นบนหัวไก่และนกบางชนิด, โดยปริยายใช้เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ค้อนหงอน ขวานหงอน.

ควักค้อน

หมายถึง[คฺวัก-] (กลอน) ก. ค้อนจนหน้าควํ่า เช่น ขืนจะมาควักค้อนค่อนว่า เงาะของข้าเคยใส่ทำไมสิ. (สังข์ทอง), ค้อนควัก ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ