ผลการค้นหา

บท,บท,บท-,บท-

หมายถึง(แบบ) เท้า, รอยเท้า, เช่น จตุบท, ในบทกลอนใช้ประสมกับคำอื่น ๆ หมายความว่า เท้า คือ บทบงกช บทบงสุ์ บทมาลย์ บทรัช บทศรี บทเรศ, (ดูคำแปลที่คำนั้น ๆ). (ป. ปท).

อาศิรพจน์

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

ครับ

หมายถึง[คฺรับ] ว. คำรับหรือคำลงท้ายอย่างสุภาพที่ผู้ชายใช้.

อาศิรพาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

อาศิรวาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

พึง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาอื่น หมายความยอมตาม แปลว่า ควร เช่น พึงไป ว่า ควรไป, หมายความจำเป็น แปลว่า ต้อง เช่น กิจที่สงฆ์จะพึงทำ ว่า กิจที่สงฆ์จะต้องทำ.

กถา

หมายถึง[กะ-] น. ถ้อยคำ, เรื่อง, คำอธิบาย, คำกล่าว. (ป.).

แฮะ

หมายถึง(ปาก) ว. คำประกอบท้ายคำเพื่อเน้นความให้หนักแน่นขึ้น.

อาเศียรพจน์

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

เออน่ะ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเพื่อเน้นแสดงคำรับอย่างรู้สึกรำคาญ.

ขาดคำ,ขาดปาก

หมายถึงก. ทันทีที่สุดคำพูด, ทันทีที่จบคำพูด.

อาเศียรวาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).