ค้นเจอ 2,858 รายการ

กระเสาะกระแสะ

หมายถึงว. อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ, เสาะแสะ ก็ว่า.

ขี้แย

หมายถึงว. มักร้องไห้บ่อย ๆ, ใจน้อย.

จำเจ

หมายถึงว. เนือง ๆ, บ่อย ๆ, ซํ้าซาก.

แทนที่จะ

หมายถึงสัน. ใช้ในความที่ขัดแย้งกัน เช่น แทนที่จะเขียนอย่างนั้น เขากลับเขียนอย่างนี้.

คำขึ้นต้น

หมายถึงน. คำใช้เขียนขึ้นต้นจดหมายถึงผู้รับตามฐานะของผู้รับแต่ละคน เช่น นมัสการ ใช้เป็นคำขึ้นต้นจดหมายถึงพระภิกษุ เรียน ใช้เป็นคำขึ้นต้นจดหมายถึงบุคคลธรรมดา; คำใช้ขึ้นต้นสำหรับร้อยกรองบางประเภท เช่น บัดนั้น เมื่อนั้น ครานั้น สักวา.

สอบข้อเขียน

หมายถึงก. สอบความรู้โดยให้ผู้สอบเขียนคำตอบลงในกระดาษ.

เลขา

หมายถึงน. ลาย, รอยเขียน, ตัวอักษร, การเขียน. ว. งามดังเขียน. (ป., ส.).

คำนำ

หมายถึงน. คำอธิบายหรือชี้แจงเหตุที่เขียนหรือพิมพ์หนังสือเรื่องนั้นขึ้น.

มอมเมา

หมายถึงก. ทำให้หลงผิด, ทำให้หมกมุ่นในทางที่ผิด.

ว่าแล้ว

หมายถึงเป็นคำที่เปล่งออกมาในลักษณะที่ได้เกิดเหตุการณ์ตรงตามที่ได้ว่าไว้ เช่น ฉันว่าแล้ว ไม่ผิดไปจากที่พูดเลย.

ตะแหมะแขะ

หมายถึง[-แหฺมะ-] ว. ใช้ประกอบคำ เตี้ย หมายความว่า เตี้ยผิดส่วน.

ตะแหลนแป๋น

หมายถึง[-แหฺลน-] ว. ใช้ประกอบคำ แบน หมายความว่า แบนผิดส่วน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ