ค้นเจอ 694 รายการ

ประโคนธรรพ,ประโคนธรรพ์

หมายถึง[ปฺระโคนทับ, ปฺระโคนทัน] น. หัวหน้าคนธรรพ์ผู้เป็นเจ้าแห่งการดนตรี ถือว่าเป็นครูปี่พาทย์, เขียนเป็น ประคนธรรพ หรือ ประคนธรรพ์ ก็มี.

กำนล

หมายถึง[-นน] น. เงินค่าคำนับครู, เงินคำนับบูชาครูปี่พาทย์ คือ พระประคนธรรพ หรือ พระนารท ซึ่งถือว่าเป็นครูเดิมของตน มีเทียนสำหรับจุดที่ตะโพนด้วย. (ข. กํณล่ ว่า เครื่องคำนับ, ค่ากำนล; ไม้สำหรับหนุนอย่างไม้หมอน).

เล่ห์กล

หมายถึงน. การลวงหรือล่อลวงให้หลงผิดหรือเพื่อให้เข้าใจผิด.

ผิดสำแดง,ผิดสำแลง

หมายถึงก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ.

คุรุ

หมายถึงน. ผู้สั่งสอน, ครู. (ป., ส.).

ผิดคำพูด

หมายถึงว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดวาจา ก็ว่า.

แก้ตัว

หมายถึงก. พูดหรือทำเพื่อปลดเปลื้องความผิดหรือข้อผิดพลาดของตน.

มฤจฉาทิฐิ

หมายถึงน. มิจฉาทิฐิ, ความเห็นผิดทางธรรม.

มิจฉาอาชีวะ

หมายถึงน. การเลี้ยงชีพในทางผิด.

กินตา

หมายถึงก. ลวงตาให้เห็นขนาดผิดไป.

มารยาสาไถย

หมายถึงน. การทำให้เขาหลงผิดหรือเข้าใจผิด เช่น เขาทำมารยาสาไถย.

มิจฉาสติ

หมายถึงน. ความระลึกในทางผิด. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ