ค้นเจอ 694 รายการ

บรทารกรรม

หมายถึง[-ทาระ-] (แบบ) น. การประพฤติผิดในเมียเขา. (ส.).

ขวางโลก

หมายถึงว. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปรกติวิสัย.

ตาบอด

หมายถึงน. ตามืด, ตามองไม่เห็น, โดยปริยายหมายถึงหลงผิดไปชั่วคราวไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เพราะความรักเลยทำให้เขาตาบอดไปชั่วระยะหนึ่ง.

วันครู

หมายถึง(โหร) น. วันพฤหัสบดี; วันที่ระลึกถึงครู ปัจจุบันกำหนดวันที่ ๑๖ มกราคมของปีเป็นวันครู.

ศึกษานิเทศก์

หมายถึงน. ผู้ชี้แจงแนะนำทางการศึกษาแก่ครูอาจารย์ในโรงเรียนหรือวิทยาลัย.

เสียภูมิ

หมายถึงก. ถูกลบฐานะ, เสียฐานะท่าที, เช่น เป็นถึงนักมวยชั้นครู มาแพ้นักมวยหัดใหม่ เสียภูมิหมด ปัญหาง่าย ๆ ที่นักเรียนถาม ครูตอบไม่ได้ เสียภูมิหมด.

บุราณ

หมายถึงว. เก่า, ก่อน, เช่น คำบุราณท่านว่าไว้เป็นครู. (สังข์ทอง). (ป., ส. ปุราณ).

แหกคอก

หมายถึงก. ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอหรือผิดขนบธรรมเนียมประเพณีที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมา (มักใช้ในเชิงตำหนิ).

อัจเจกะ

หมายถึงว. ผิดปรกติ, บังเอิญเป็น; รีบร้อน; จำเป็น. (ป.).

วรรช

หมายถึง[วัด] น. โทษ, ความผิด. (ส. วรฺช; ป. วชฺช).

มฤจฉา

หมายถึง[มะริดฉา] ว. มิจฉา, ผิด. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).

มิจฉากัมมันตะ

หมายถึงน. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ