ผลการค้นหา

ลักพา

หมายถึงก. ลอบพาหญิงหนีไปในทางชู้สาว.

เจ้าสาว

หมายถึงน. หญิงผู้เข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าบ่าว.

ผ่อง

หมายถึงว. ปลั่ง, ปราศจากมลทิน, ไม่ขุ่นมัว, เช่น ผิวผ่อง หน้าผ่อง ขาวผ่อง.

กายสุจริต

หมายถึง[กายยะสุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชอบทางกาย ได้แก่ การไม่ฆ่าสัตว์ ๑ การไม่ลักทรัพย์ ๑ การไม่ประพฤติผิดในกาม ๑.

ต้นร้ายปลายดี

หมายถึง(สำ) น. ตอนแรกประพฤติตัวไม่ดี แต่ภายหลังกลับสำนึกตัวได้แล้วประพฤติดีตลอดไป, ตอนต้นไม่ดีไปดีเอาตอนหลัง.

สาวพรหมจารี

หมายถึงน. สาวที่ยังไม่มีสามี, หญิงที่ยังไม่มีระดู, เช่น ตามที่ถือกันว่า ผู้ซึ่งสำหรับกวนข้าวทิพย์นั้นต้องเป็นสาวพรหมจารี คือที่ยังไม่มีสามีนั้นประการหนึ่ง อีกนัยหนึ่งคือหญิงซึ่งยังไม่มีระดูกล่าวว่าเป็นพรหมจารีแท้... (สิบสองเดือน); สาวบริสุทธิ์, หญิงที่ยังบริสุทธิ์, หญิงที่ยังไม่เคยร่วมประเวณี.

อนาจาร

หมายถึง[อะนาจาน] น. ความประพฤติชั่ว, ความประพฤติน่าอับอาย; (กฎ) ชื่อความผิดอาญาฐานกระทำการอันควรขายหน้าต่อหน้าธารกำนัล โดยเปลือยหรือเปิดเผยร่างกาย หรือกระทำการลามกอย่างอื่น. ว. ลามก, น่าบัดสี, ทำให้เป็นที่อับอาย, เป็นที่น่ารังเกียจแก่ผู้อื่นในด้านความดีงาม. (ป., ส.).

ช้า

หมายถึงว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น ยายฟังสารยายสั่นหัว ยายเคยลองแต่ตัวชั่วตัวช้า. (ลอ).

โลกานุวัตร

หมายถึงน. ความประพฤติตามโลก. (ป. โลกานุวตฺต; ส.โลกานุวฺฤตฺต).

อาจริยวัตร

หมายถึงน. กิจที่ควรประพฤติต่ออาจารย์. (ป. อาจริยวตฺต).

ซื่อตรง

หมายถึงก. ประพฤติตรงไม่เอนเอียง เช่น ซื่อตรงต่อหน้าที่, ไม่คดโกง เช่น เขาเป็นคนซื่อตรง.

รักสามเส้า

หมายถึงน. ความรักที่ชาย ๒ คนรักหญิงคนเดียวกัน หรือหญิง ๒ คนรักชายคนเดียวกัน.