ผลการค้นหา

ช่วงสิทธิ์

หมายถึง(กฎ) ก. เข้าสวมสิทธิของเจ้าหนี้ที่จะใช้สิทธิทั้งหลายบรรดาที่เจ้าหนี้มีอยู่โดยมูลหนี้ รวมทั้งประกันแห่งหนี้นั้นได้ในนามของตนเอง.

เห็นแก่หน้า

หมายถึงก. ลำเอียงในบุคคล, มุ่งเฉพาะคน.

อันธพาล

หมายถึงน. คนเกะกะระราน. (ป.).

ลูกสมุน

หมายถึง(ปาก) น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ.

มิตภาณี

หมายถึงน. คนพูดพอประมาณ. (ป.).

เขากวางอ่อน

หมายถึงน. เขากวางที่งอกใหม่หลังผลัดเขา มีหนังอ่อนนุ่มหุ้ม มีขนสั้นสีน้ำตาลเป็นมัน นิยมใช้ทำยา.

ลาวก

หมายถึงน. คนเกี่ยวข้าว. (ป., ส.).

ไพร่พล

หมายถึงน. กำลังทหาร, กำลังคน.

มังส,มังส-,มังสะ,มางสะ

หมายถึงน. เนื้อของคนและสัตว์. (ป.).

ขาตะเกียบ

หมายถึงน. ขาคนที่ลีบเล็ก.

งัวเงีย

หมายถึงก. อาการที่คนแรกตื่นยังง่วงอยู่.

ต้อนหมูเข้าเล้า

หมายถึง(สำ) ก. บังคับคนที่ไม่มีทางสู้.