ผลการค้นหา

ขี้นก

หมายถึงน. (๑) ชื่อฝรั่งพันธุ์หนึ่ง ผลเล็ก ไส้แดง. (๒) ชื่อพริกขี้หนูพันธุ์หนึ่ง รสเผ็ดร้อนกว่าพริกขี้หนูธรรมดา.

ขี้เป้

หมายถึงว. ไม่ได้เรื่อง เช่น คนขี้เป้ ของขี้เป้.

ขี้แพ้ชวนตี

หมายถึง(สำ) ก. แพ้ตามกติกาแล้วยังไม่ยอมรับว่าแพ้จะเอาชนะด้วยกำลัง, แพ้แล้วพาล.

ขี้ม้า

หมายถึงว. เรียกสีกากีแกมเขียวว่า สีขี้ม้า.

ขี่ม้าตีคลี

หมายถึงน. ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.

ขี้แย

หมายถึงว. มักร้องไห้บ่อย ๆ, ใจน้อย.

ขีระ

หมายถึง(แบบ) น. นํ้านม. (ป.).

ขี้ลอก

หมายถึง(ปาก) น. ดินที่ลอกขึ้นมาจากท้องร่อง.

ขี้ลีบ

หมายถึง(ปาก) น. ข้าวลีบ เช่น ชาวนาคัดเอาขี้ลีบออก.

ขี้หนู

หมายถึงน. (๑) ชื่อพริกชนิด Capsicum frutescens L. ในวงศ์ Solanaceae เม็ดเล็ก, พริกแกว ก็เรียก. (๒) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coleus parvifolius Benth. ในวงศ์ Labiatae หัวกินได้ เรียกว่า มันขี้หนู.

ขี้เหร่

หมายถึงว. ไม่สวย, ไม่งาม, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ขี้ริ้ว เป็น ขี้ริ้วขี้เหร่.

ขี้เหล็ก

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Cassia siamea Lam. ในวงศ์ Leguminosae มักขึ้นตามริมนํ้าหรือป่าชื้น ดอกเหลืองดกเป็นช่อใหญ่ เนื้อไม้สีนํ้าตาลแก่หรือบางทีเกือบดำ มีลายเป็นเส้นสีแก่หรือสีอ่อนกว่าพื้น แข็ง เหนียว และหนักมาก ใช้ทำเครื่องเรือนและเครื่องใช้ต่าง ๆ ใบอ่อนและดอกกินได้.