ค้นเจอ 6,958 รายการ

วลัญช์

หมายถึง[วะลัน] (แบบ) น. รอย, เครื่องหมาย; ทาง; การใช้สอย. (ป.).

วลัญชน์

หมายถึงน. การใช้สอย. (ป.).

วลาหก

หมายถึง[วะลาหก] น. เมฆ. (ป.).

วสะ

หมายถึงน. อำนาจ, กำลัง; ความตั้งใจ, ความปรารถนา. (ป.; ส. วศ).

วสา

หมายถึงน. มันเหลว; ไข, นํ้ามัน. (ป., ส.).

วสี

หมายถึงน. ผู้ชำนะตนเอง, ผู้สำรวมอินทรีย์, ผู้ตัดกิเลสได้ดังใจ; ผู้ชำนาญ. (ป.).

วสุ

หมายถึงน. ทรัพย์, สมบัติ; ชื่อเทวดาหมู่หนึ่งมี ๘ องค์ด้วยกัน เป็นบริวารของพระอินทร์. (ป., ส.).

วอก

หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๙ ของรอบปีนักษัตร มีลิงเป็นเครื่องหมาย; (ปาก) ลิง เช่น ซนเป็นอ้ายวอก; เรียกหน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไปว่า หน้าวอก.

ว็อบแว็บ,ว็อบ ๆ แว็บ ๆ

หมายถึงว. อาการที่เห็นชัดบ้างไม่ชัดบ้าง เช่น วันนี้โทรทัศน์ไม่ดี เห็นภาพว็อบแว็บหลายตอน.

วอลเลย์บอล

หมายถึงน. กีฬาอย่างหนึ่ง แบ่งผู้เล่นเป็น ๒ ฝ่าย ฝ่ายละ ๖ คน แต่ละฝ่ายต้องใช้มือตีหรือตบลูกบอลข้ามตาข่ายโต้กันไปมา. (อ. volley ball).

วัก

หมายถึงก. เซ่น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น เซ่นวัก.

วักกะ

หมายถึงว. คด, ไม่ตรง, โกง, งอ. (ป.; ส. วกฺร).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ