ค้นเจอ 311 รายการ

พฤษภ

หมายถึง[พฺรึสบ, พฺรึดสบ] น. วัว; ชื่อกลุ่มดาวรูปวัวเรียกว่า ราศีพฤษภ เป็นราศีที่ ๑ ในจักรราศี. (ส.วฺฤษฺภ; ป. อุสภ).

พักตรากฤติ

หมายถึง[-กฺริด] น. โฉมหน้า เช่น พักตรา-กฤติอันบริสุท- ธิพบูและโสภา. (สมุทรโฆษ). (ส. พกฺตฺร + อากฺฤติ).

พิริยพฤนท์

หมายถึง[พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท).

ภฤษฏ์

หมายถึง[พฺรึด] ก. ตก, ร่วง, หล่น. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรํศฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ].

ภฤษฏ์

หมายถึง[พฺรึด] ก. ปิ้ง เคี่ยว หรือคั่วแล้ว. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรชฺชฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ].

เภสัชพฤกษศาสตร์

หมายถึง[เพสัดชะพฺรึกสะสาด] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยพืชที่ใช้เป็นยา.

มฤคินทร์,มฤเคนทร์

หมายถึง[มะรึคิน, -เคน] น. ราชสีห์. (ส. มฺฤค + อินฺทฺร).

มฤดก

หมายถึง[มะรึดก] (โบ) น. มรดก. (ส. มฺฤตก; ป. มตก).

มฤตยูราช

หมายถึงน. ยมราช, พญายม. (ส. มฺฤตฺยุราช; ป. มจฺจุราช).

มฤทิงค์

หมายถึง[มะรึ-] น. ตะโพน, กลองสองหน้าชนิดหนึ่ง. (ส. มฺฤทงฺค; ป. มุทิงฺค).

มฤธุ

หมายถึง[มะรึทุ] น. มธุ, นํ้าผึ้ง, นํ้าหวาน. (ส. มฺฤธุ; ป. มธุ).

มฤษา

หมายถึง[มะรึสา] ว. มุสา, ไม่จริง, เท็จ. (ส. มฺฤษา; ป. มุสา).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ