ผลการค้นหา

ฤษภ

หมายถึง[รึสบ] น. วัวตัวผู้. (ส.; ป. อุสภ).

ลฆุภาพ

หมายถึงน. ความเบา, ความสะดวก, ความง่ายดาย. (ส. ลฆุภาว).

ลาภลอย

หมายถึงน. สิ่งที่ได้มาโดยไม่คาดคิด.

ลำภุขัน

หมายถึงน. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, สลัดได ฝักเพกา แง่งขิง นพศูล หรือ นภศูล ก็เรียก.

โลกุตรภูมิ

หมายถึง[โลกุดตะระ-] น. ภูมิที่พ้นจากโลก; ระดับจิตใจของพระอริยบุคคล.

หัตถพันธ์,หัตถาภรณ์,หัตถาลังการ

หมายถึงน. สร้อยมือ.

หัวสำเภา

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ปุนัพสุ มี ๓ ดวง, ดาวสำเภาทอง ดาวสะเภา ดาวยามเกา ดาวตาเรือชัย หรือ ดาวปุนัพพสู ก็เรียก.

อดีตชาติ,อดีตภพ

หมายถึง[อะดีดตะชาด, -ตะพบ] น. ชาติก่อน, ภพก่อน.

อติเรกลาภ

หมายถึงน. อดิเรกลาภ, ลาภพิเศษ. (ป., ส.).

อภิ

หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).

อภิจฉา

หมายถึง[อะพิดฉา] น. ความทะเยอทะยาน, ความกระวนกระวาย. (ป.).

อภิชนาธิปไตย

หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. (ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย). (อ. aristocracy).