ค้นเจอ 1,134 รายการ

ภูวนาถ

หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน.

ภูษณ,ภูษณ-

หมายถึง[พูสะนะ-] น. เครื่องประดับ. (ส.; ป. ภูสน).

ภูษาโยง

หมายถึงน. แถบผ้าที่โยงจากปากโกศหรือหีบศพสำหรับคลี่ทอดไปยังพระสงฆ์เมื่อทำพิธีกรรม เช่น บังสุกุล หรือโยงจากราชรถประดิษฐานพระโกศไปยังรถนำหน้าพระศพ.

เภตรา

หมายถึง[เพตฺรา] น. เรือ, เรือสำเภา. (เทียบ ส. วาหิตฺร, เภฏ ว่า เรือ).

เภทุบาย

หมายถึงน. อุบายที่ทำให้เขาแตกกัน, เล่ห์เหลี่ยม, กลอุบาย.

เภสัชกรรม

หมายถึง[เพสัดชะกำ] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยการเตรียมเครื่องยา ตัวยาจากธรรมชาติหรือการสังเคราะห์ให้เป็นยาสำเร็จรูป.

เภสัชเวท

หมายถึง[เพสัดชะเวด] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยยาที่ได้จากพืช สัตว์ และแร่ธาตุโดยตรง หรือสารที่เกิดจากสิ่งเหล่านั้น, วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยสมุนไพร.

โภคทรัพย์

หมายถึง[โพกคะ-] น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.

โภชนะห้า

หมายถึง[โพชะนะห้า] น. ข้าว ๕ อย่าง คือ ข้าวสุก (ข้าวมัน หรือ ข้าวผัด ก็นับเข้า) ขนมสด (ขนมที่จะบูดเมื่อล่วงเวลาแล้ว เช่น แป้งจี่ ขนมด้วง ขนมครก) ขนมแห้ง (ที่ไม่บูด เช่น จันอับ ขนมปัง) ปลา (รวมทั้งหอย กุ้ง และสัตว์นํ้าเหล่าอื่นที่ใช้เป็นอาหาร) เนื้อ (เนื้อของสัตว์บกและนกที่ใช้เป็นอาหาร).

มโนภินิเวศ

หมายถึงน. ความมั่นใจ, ความหนักแน่น. (ส.).

มรณภาพ

หมายถึง[มอระนะพาบ] น. ความตาย. ก. ตาย (ใช้แก่พระสงฆ์).

มหาภิเนษกรมณ์

หมายถึง[มะหาพิเนดสะกฺรม] น. การเสด็จออกบรรพชาของพระพุทธเจ้า. (ส. มหาภินิษฺกฺรมณ; ป. มหาภินิกฺขมน).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ