ผลการค้นหา

ธังกะ

หมายถึง(แบบ) น. กา, เหยี่ยว. (ป.).

ธัญชาติ

หมายถึงน. คำรวมเรียกข้าวต่าง ๆ เช่น ข้าวเปลือก ข้าวสาลี, ในคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกาว่ามี ๗ อย่าง คือ ๑. ข้าวไม่มีแกลบ ๒. ข้าวเปลือก ๓. หญ้ากับแก้ ๔. ข้าวละมาน ๕. ลูกเดือย ๖. ข้าวแดง ๗. ข้าวฟ่าง.

ธัญเบญจก

หมายถึง[ทันยะเบนจก] น. ธัญชาติทั้ง ๕ ได้แก่ ๑. ศาลิ-ข้าวสาลี ๒. วฺรีหิ-ข้าวเปลือก ๓. ศูก-ลูกเดือย ๔. ศิมฺพี-ถั่ว ๕. กฺษุทฺร-ข้าวกษุทร. (ป. -ปญฺจก).

ธัญมาส

หมายถึง(โบ) น. มาตราตวง เท่ากับ ๗ อูกา. (ป.).

ธาตวากร

หมายถึง[ทาตะวากอน] (แบบ) น. บ่อแร่. (ส.).

ธาตุ

หมายถึง[ทาด, ทาตุ-] น. กระดูกของพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระอรหันต์ โดยทั่ว ๆ ไปเรียกรวม ๆ ว่า พระธาตุ, ถ้าเป็นกระดูกของพระพุทธเจ้า เรียก พระบรมธาตุ หรือ พระบรมสารีริกธาตุ, ถ้าเป็นกระดูกของพระอรหันต์ เรียกว่า พระธาตุ, ถ้าเป็นกระดูกส่วนใดส่วนหนึ่งของพระพุทธเจ้า ก็เรียกตามความหมายของคำนั้น ๆ เช่น พระอุรังคธาตุ พระทันตธาตุ, ถ้าเป็นผมของพระพุทธเจ้า เรียกว่า พระเกศธาตุ; ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาซึ่งว่าด้วยธาตุ เช่น ธาตุกถา ธาตุปาฐ. (ป., ส.); (ถิ่น-อีสาน) เจดีย์ที่บรรจุกระดูกคนที่เผาแล้ว.

ธานินทร์

หมายถึง(กลอน) น. เมือง, เมืองใหญ่.

ธานี

หมายถึงน. เมือง. (ป., ส.).

ธารกำนัล,ธารคำนัล

หมายถึง[ทาระกำนัน, -คำนัน] น. ที่ชุมนุมชน, คนจำนวนมาก, เช่น ต่อหน้าธารกำนัล, โบราณเขียนเป็น ทารกำนัน ก็มี.

ธิดา

หมายถึงน. ลูกหญิง. (ป., ส. ธีตา).

ธุม,ธุม-

หมายถึง[ทุม, ทุมะ-] (แบบ) น. ควัน. (ป., ส. ธูม).

ธุมเกตุ

หมายถึง[ทุมะเกด] น. ไฟ, ดาวหาง, ดาวตก, สิ่งที่เป็นหมอกเป็นควันเกิดขึ้นในอากาศผิดธรรมดามีรูปคล้ายธงเป็นต้น. (ป., ส. ธูมเกตุ).