ผลการค้นหา

ไม้เหลี่ยม

หมายถึงน. ไม้ท่อนที่เลื่อยด้านข้างออกทั้ง ๔ ด้าน เป็นรูปสี่เหลี่ยม.

กระโหย่ง

หมายถึง[-โหฺย่ง] ว. อาการที่เดินหรือวิ่งไม่เต็มเท้า คือ จดแต่ปลายเท้า เพื่อทำให้ตนสูงขึ้น หรือเพื่อไม่ให้เกิดเสียงดัง เช่น เดินกระโหย่ง วิ่งกระโหย่ง, เรียกรอยเท้าที่ไม่เต็ม เห็นแต่ปลายเท้าและส้นเท้าว่า รอยเท้ากระโหย่ง, อาการที่นั่งเอาปลายเท้าตั้งลงที่พื้น ส้นเท้าทั้ง ๒ รับก้น เรียกว่า นั่งกระโหย่ง, กระหย่ง หย่ง หย่ง ๆ โหย่ง หรือ โหย่ง ๆ ก็ว่า.

เหงือกปลาหมอ

หมายถึงน. โรคที่เกิดตามฝ่าเท้าทำให้หนังฝ่าเท้าแตกเป็นกลีบ ๆ.

แก้งก้น

หมายถึงน. เรียกไม้ชำระว่า ไม้แก้งก้น.

ศรรกรา

หมายถึง[สักกะรา] น. ก้อนกรวด; นํ้าตาลกรวด. (ส. ศรฺกรา; ป. สกฺกร).

นฬ,นฬ-,นฬะ

หมายถึง[นะละ-] น. ไม้อ้อ, ไม้รวก, ไม้ไผ่. (ป.).

บทบงสุ์

หมายถึง[บดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป.).

มัญชีร,มัญชีร-

หมายถึง[มันชีระ-] น. กำไลเท้า. (ส.).

ตาปลา

หมายถึงน. เนื้อซึ่งด้านเป็นไตแข็งคล้ายตาของปลา มักเป็นที่ฝ่าเท้าหรือนิ้วเท้า.

ปัณหิ

หมายถึงน. ส้นเท้า. (ป.; ส. ปารฺษณิ).

อุ้ง

หมายถึงน. ส่วนกลางของฝ่ามือหรือฝ่าเท้า.

ตะครุบกบ

หมายถึงก. หกล้มเอามือเท้าพื้น.