ตัวกรองผลการค้นหา
นู้น
หมายถึง(ปาก) ว. ใช้ประกอบนามที่อยู่ไกลออกไป.
ขึ้นเหนือล่องใต้
หมายถึงก. เดินทางไกลไปยังที่ต่าง ๆ โดยมักไปเป็นประจำ.
พิโยกพิเกน
หมายถึงก. โยกโย้ไม่เสร็จสิ้นไปง่าย ๆ.
วิทูร
หมายถึงว. ไกล, ห่าง, พ้นออกไป. (ป., ส.).
สุดขอบฟ้า
หมายถึงว. ไกลมากที่สุด เช่น ต่อให้หนีไปอยู่สุดขอบฟ้า ก็จะตามให้พบ, สุดหล้าฟ้าเขียว ก็ว่า.
สัมพัจฉรฉินท์
หมายถึงน. พิธีสิ้นปี, ตรุษ. (ป.).
อาศรม,อาศรมบท
หมายถึง[อาสม, อาสมบด] น. ที่อยู่ของนักพรต. (ส.; ป. อสฺสม, อสฺสมปท).
ทุรกันดาร
หมายถึงว. ที่ไปมาลำบากมาก, ที่ห่างไกลความเจริญ.
ลิบลับ
หมายถึงว. พ้นสายตาไป เช่น อยู่เสียไกลลิบลับ.
ชี้นกบนปลายไม้
หมายถึง(สำ) ก. หวังในสิ่งที่อยู่ไกลตัว.
ทอดตา
หมายถึงก. แลไป, มองดูในระยะไกล.
ปลายอ้อปลายแขม
หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.