ตัวกรองผลการค้นหา
ช้างเผือก
หมายถึงน. (๑) (ถิ่น-พายัพ) ต้นคงคาเดือด. (ดู คงคาเดือด). (๒) ดู ช้าง ๒.
ซาด
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นซาก. (ดู ซาก ๒).
ซำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ที่น้ำซับ, ซับ.
ดอกก้าน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะแท่ง. (ดู กะแท่ง).
ต้น
หมายถึงน. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี ๒ ต้น; เรียกผู้ที่นับกันว่าเป็นผู้เริ่มต้นวงศ์สกุลว่า ต้นวงศ์ ต้นสกุล; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) คำนำหน้าชื่อพระภิกษุสามัญ; เบื้องต้นของสิ่งที่มีลักษณะกลมยาว เช่น ต้นขา ต้นแขน; ตอนแรก ๆ เช่น ต้นสัปดาห์ ต้นเดือน ต้นปี; ใช้ประกอบหน้าคำอื่น แปลว่า ผู้ที่ได้รับความไว้วางใจให้มีหน้าที่รักษาสิ่งของหรือทำกิจการประจำ เช่น ต้นกุญแจ ต้นห้อง; ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า ต้น เช่น ต้นเพลงฉิ่ง ต้นเพลงยาว ต้นเพลงรำ. (ดึกดำบรรพ์). ว. แรก เช่น หน้าต้น; แรกเริ่ม เช่น แต่ต้น; เนื่องในพระเจ้าแผ่นดิน เช่น ประพาสต้น กฐินต้น ช้างต้น ม้าต้น.
ตลุก
หมายถึง[ตะหฺลุก] (ถิ่น) น. ปลักควาย, แอ่งน้ำตามลำห้วยที่ขาดเป็นช่วง ๆ ในหน้าแล้ง. (ข. ถฺลุก).
ตะไล
หมายถึง(ถิ่น-ราชบุรี) น. ต้นคงคาเดือด. (ดู คงคาเดือด).
ท่อ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. เท่า, เสมอ.
ทองจังโก
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ทองเหลืองที่ตีแผ่เป็นแผ่นบาง นิยมใช้หุ้มองค์พระเจดีย์ ป้องกันการผุกร่อน, ทองสักโก ก็ว่า.
เทียม
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเทียม. (ดู กระเทียม).
นางดำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นหยี. (ดู หยี ๒).
น้ำโบย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กระบวย. (ดู กระบวย ๑).