ผลการค้นหา

ล่อแล่

หมายถึงก. พูดไม่ชัด, พูดไม่ได้ความ.

ทุ้ย

หมายถึงก. พูดเดาส่ง, พูดพุ่งส่ง.

เอ่ย

หมายถึงก. เปล่งเสียงพูด, เริ่มพูด. ว. คำออกเสียงใช้ในความเพื่อให้ทาย เช่น นกอะไรเอ่ย.

ยืนกระต่ายสามขา

หมายถึง(สำ) ก. พูดยืนยันอยู่คำเดียว โดยไม่เปลี่ยนความคิดเดิม, มักพูดว่า ยืนกระต่ายขาเดียว.

บาดหู

หมายถึงก. ขัดหู, ระคายหู, ทำให้ไม่สบอารมณ์, (ใช้แก่คำพูดหรือกริยาพูด).

คืนคำ

หมายถึงก. พูดว่าจะให้แล้วไม่ให้.

คำ

หมายถึงน. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ.

ดำรัส

หมายถึง[-หฺรัด] น. คำพูดของเจ้านาย ใช้ว่า พระดำรัส, คำพูดของพระมหากษัตริย์ ใช้ว่า พระราชดำรัส. ก. พูด (ใช้แก่เจ้านาย). (แผลงมาจาก ตรัส).

หวานลิ้นกินตาย

หมายถึง(สำ) ก. หลงเชื่อคำพูดเพราะ ๆ หรือคำสรรเสริญเยินยอ จะได้รับความลำบากในภายหลัง.

ถ้อย

หมายถึงน. คำพูด, มักใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ถ้อยคำ เจ้าถ้อยหมอความ เป็นถ้อยร้อยความ.

พูดสด

หมายถึงก. พูดโดยมิได้เตรียมมาก่อน.

พอสัณฐานประมาณ

หมายถึงว. เพียงระดับปานกลาง, พอสถานประมาณ ก็ว่า.