ผลการค้นหา

พะเพิง

หมายถึงน. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะ เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก.

เพ่งเล็ง

หมายถึงก. มุ่งจะเอา, มุ่งจะติโทษ, มุ่งถึง.

เพ็จ

หมายถึงก. เผล็ด, ผลิ, เช่น พิเภทเพ็จผกากาญจน. (ม. คำหลวง จุลพน).

เพชรซีก

หมายถึง[เพ็ด-] น. เพชรที่เจียระไนแล้วไม่แพรวพราวงามเท่าเพชรลูก มักได้จากส่วนที่ตัดออกในการตัดแต่งเจียระไนเพชรลูก.

เพชรดา

หมายถึง[เพ็ดชะดา] น. ความแข็ง, ความอยู่ยงคงกระพัน.

เพชรตัดเพชร

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.

เพชรร้าว

หมายถึง(สำ) ว. ที่ไม่บริสุทธิ์, ที่มีตำหนิ.

เพ็ญ

หมายถึงว. เต็ม. (ข. เพ).

เพณี

หมายถึงน. เวณิ, ผมซึ่งเกล้าไว้, สายที่ถัก เช่น อันว่าสร้อยสังวาลเพณี. (ม. คำหลวง ทศพร). (ป., ส. เวณิ).

เพดานบิน

หมายถึงน. ระดับสูงสุดที่เครื่องบินสามารถบินได้.

เพดานปาก

หมายถึงน. ส่วนบนของอุ้งปาก.

เพทุบาย,เพโทบาย

หมายถึงก. ทำเล่ห์กล, ทำอุบาย.