ตัวกรองผลการค้นหา
อักษรบฏ
หมายถึง[อักสอระบด] น. แผ่นผ้าที่เขียนสระ พยัญชนะ ใช้ในการเรียนการสอนในสมัยโบราณ, ที่ใช้แผ่นกระดาษติดผ้าหรือแผ่นกระดาษแทนก็มี. (ส.).
อัฏ
หมายถึง[อัดตะ] (แบบ) น. คดีความ. (ป. อฏฺฏ).
อัฏฐังคิกมรรค
หมายถึง[อัดถังคิกะมัก] น. มรรคประกอบด้วยองค์ ๘. (ป. อฏฺงฺคิกมคฺค).
อิฏฐ,อิฏฐ-,อิฐ,อิฐ-,อิฐ-
หมายถึง[อิดถะ-] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (ป.; ส. อิษฺฏ).
อิษฏี
หมายถึง[อิดสะ-] น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ส.).
อุปัฏฐาก
หมายถึง[อุปัดถาก, อุบปัดถาก] น. ผู้อุปถัมภ์บำรุงพระภิกษุสามเณร, ถ้าเป็นหญิงใช้ อุปัฏฐายิกา. (ป.).
อุปัฏฐานะ
หมายถึง[อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. (ป.).
โอ้โลมปฏิโลม
หมายถึง(ปาก) ก. พูดเอาอกเอาใจ, พูดเกลี้ยกล่อม.
มัชฌิมาปฏิปทา
หมายถึงน. ทางสายกลาง. (ป.).
มัญเชฏฐะ,มัญเชฏฐะ,มัญเชฏฐิกา
หมายถึงน. ฝาง. (ป., ส. มญฺชิษฺา).
มัญเชฏฐิกากร
หมายถึงน. ส่วยฝาง. (ป.).
กุฏฐัง
หมายถึงน. โรคเรื้อนซึ่งทำให้อวัยวะเช่นมือและเท้ากุดเหี้ยนไป. (ป.).