ตัวกรองผลการค้นหา
อปราธ,อปราธ-
หมายถึง[อะปะราทะ-] น. ความผิด, โทษ. (ป., ส.).
โจทเจ้า
หมายถึงก. เอาความผิดของเจ้าไปโพนทะนา; เอาใจออกหาก.
ตู่พุทธพจน์
หมายถึงก. อ้างพุทธพจน์ผิด ๆ ถูก ๆ.
ว้า
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า อย่าเสียใจไปเลยว้า.
เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
หมายถึง(สำ) ก. เห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง, เห็นผิดเป็นชอบ ก็ว่า.
รักษาศีล
หมายถึงก. ระวังรักษาตนไม่ให้ประพฤติผิดศีล.
กาเมสุมิจฉาจาร
หมายถึง[-มิดฉาจาน] น. การประพฤติผิดในประเวณี. (ป.).
กินเหล็กกินไหล
หมายถึง(สำ) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.
บรทารกรรม
หมายถึง[-ทาระ-] (แบบ) น. การประพฤติผิดในเมียเขา. (ส.).
ขวางโลก
หมายถึงว. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปรกติวิสัย.
ตาบอด
หมายถึงน. ตามืด, ตามองไม่เห็น, โดยปริยายหมายถึงหลงผิดไปชั่วคราวไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เพราะความรักเลยทำให้เขาตาบอดไปชั่วระยะหนึ่ง.
ออกยักษ์ออกโขน
หมายถึงก. กระโดดโลดเต้นอึกทึกครึกโครมอย่างเล่นโขน, ทำท่าและออกเสียงเอะอะด้วยความโกรธ.