ตัวกรองผลการค้นหา
คคนางค์
หมายถึง[คะคะนาง] น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + องฺค).
อุทบาน
หมายถึง[-บาน] น. บ่อนํ้า, สระน้ำ. (ป., ส. อุท + ปาน).
กระเกริก
หมายถึง(กลอน) ว. เสียงดังอึกทึก เช่น กระเกริ่นกระเกริกกฤษฎา. (อุเทน).
สร้อย
หมายถึง[ส้อย] น. ผู้หญิง, นาง, เช่น จำใจจำจากสร้อย. (ตะเลงพ่าย).
อังคณา
หมายถึงน. นาง, ผู้หญิง. (ป. องฺคนา; ส. องฺคน, องฺคนา).
อุปนิกขิต,อุปนิกษิต
หมายถึง[อุปะนิกขิด, อุปะนิกสิด] ก. เก็บไว้, รักษาไว้. น. คนสอดแนม, จารชน. (ป. อุปนิกฺขิตฺต; ส. อุปนิกฺษิปฺต).
สุชัมบดี
หมายถึงน. ชื่อพระอินทร์. (ป. สุชมฺปติ ว่า ผัวของนางสุชาดา).
บังอร
หมายถึงน. นาง; เด็ก ๆ ที่กำลังน่ารัก เช่น เมื่อทอดพระเนตรเห็นสองบังอรอรรคปิโยรส.
ไฉยา
หมายถึง(กลอน) น. ผู้หญิง, นางผู้มีโฉมงาม, เช่น เมื่อนั้น นางรจนาไฉยา แลเห็นสมเด็จพระมารดา กัลยาออกมารับทันที. (บทละครสังข์ทอง), เขียนเป็น ฉัยยา ก็มี. (ดู ชายา ๒).
อุปพัทธ์
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] ก. เนื่อง, เนื่องกัน. ว. ที่เนื่องกัน. (ป., ส.).
อุปมาน
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. การเปรียบเทียบสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน. (ป., ส.).
คัคนางค์
หมายถึง[คักคะนาง] (แบบ) น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + องฺค = ส่วนแห่งฟ้า).