ผลการค้นหา

หัวชนกำแพง,หัวชนฝา

หมายถึง(สำ) ว. มีลักษณะที่สู้ไม่ยอมถอย.

น้ำดอกไม้เทศ

หมายถึงน. หัวนํ้าหอมทำจากดอกกุหลาบชนิดหนึ่ง.

ปีกตะไล

หมายถึงน. แผ่นไม้ไผ่บาง ๆ ที่ขดปิดหัวท้ายกระบอกตะไลเป็นรูปวงกลม.

ป้านลม

หมายถึงน. ชื่อไม้แผ่นที่พาดบนหัวแป ใช้ปิดริมหลังคาด้านหัวและท้ายเรือนกันลมตีเครื่องมุง, ปั้นลม ก็ว่า.

เรือพายม้า

หมายถึงน. เรือขุดชนิดหนึ่ง หัวเรือและท้ายเรือเรียวงอนขึ้นพองาม มีไม้หูกระต่ายติดขวางอยู่ทั้งหัวและท้ายเรือ ตรงกลางลำป่องออก ใช้งานในแถบภาคกลาง.

ปั้นลม

หมายถึงน. ชื่อไม้แผ่นที่พาดบนหัวแป ใช้ปิดริมหลังคาด้านหัวและท้ายเรือนกันลมตีเครื่องมุง, ป้านลม ก็ว่า.

กระทงเหิน

หมายถึงน. ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือ, หูกระต่าย ก็เรียก; ขื่อกระดูกเชิงกราน.

บ๊วย

หมายถึง(ปาก) ว. ที่สุดท้าย, ล้าหลังที่สุด. (จ.).

เรือบื๋อ

หมายถึง(ปาก) น. เรือติดท้าย.

มกรกุณฑล

หมายถึง[มะกอระ-] น. เครื่องประดับหูมีรูปคล้ายมังกร.

บั้นปลาย

หมายถึงน. ตอนท้าย เช่น บั้นปลายของชีวิต.

โม่ง

หมายถึงว. หัวหรือท้ายโตผิดส่วน, ใหญ่โตผิดธรรมดา, เช่น ปลาหัวโม่ง, เรียกผู้ที่เอาผ้าคลุมหัวในการเล่นของเด็กว่า อ้ายโม่ง, โดยปริยายหมายถึงคนที่คลุมหัวปิดหน้าเพื่อไม่ให้คนจำหน้าได้.