ผลการค้นหา

พระรอง

หมายถึงน. ตัวรองฝ่ายชายในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

คู่พระคู่นาง

หมายถึงน. ผู้แสดงเป็นตัวพระเอกและนางเอกในละคร ลิเก เป็นต้น.

ประสมโรง

หมายถึงก. เอาคนที่เป็นลิเกหรือละครเป็นต้นต่างโรงมาเล่นรวมกัน; พลอยเข้าด้วย.

ผู้ร้าย

หมายถึงน. โจร, อาชญากร; ตัวโกงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

พาณินี

หมายถึงน. นางละคร, นางระบำ; หญิงเมาสุรา. (ส.).

เข้าโรง

หมายถึงก. กลับเข้าไปหลังฉากเมื่อตัวละครแสดงจบบทแล้ว.

นางรอง

หมายถึงน. ตัวรองฝ่ายหญิงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

หัวโขน

หมายถึงน. รูปหัวยักษ์ ลิง ที่ใช้สวมเวลาเล่นโขนหรือละคร, โดยปริยายหมายถึงตำแหน่งหน้าที่หรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่ดำรงอยู่ มักใช้ในสำนวน เช่น สวมหัวโขน ถอดหัวโขน.

ขี้หดตดหาย

หมายถึง(ปาก) ว. ใช้เป็นสำนวนประกอบคำ กลัว ว่า กลัวจนขี้หดตดหาย หมายความว่า กลัวมาก.

เวทิ,เวที,เวที

หมายถึงน. ที่ที่ยกขึ้นให้สูงใช้เป็นที่ทำการสักการบูชา, แท่นบูชา; ยกพื้นสำหรับเล่นละครและอื่น ๆ เช่น เวทีละคร เวทีมวย. (ป., ส.).

กัปปิยโวหาร

หมายถึงน. โวหารที่ควรแก่ภิกษุ เช่น เรียกเงินตรา ว่า กัปปิยภัณฑ์, ถ้อยคำสำนวนที่เหมาะแก่กาลเทศะ.

ตระเวนเวหา

หมายถึงน. วิธีรำละครท่าหนึ่ง อยู่ในอันดับว่า สารถีชักรถ กลดพระสุเมรุ ตระเวนเวหา. (ฟ้อน).