ผลการค้นหา

พนาศรัย

หมายถึงน. ผู้อยู่ป่า. (ส. วนาศฺรย).

ควายโทน

หมายถึงน. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง.

อุทยาน

หมายถึง[อุดทะยาน] น. สวน. (ส.; ป. อุยฺยาน).

บุกป่าฝ่าดง

หมายถึง(สำ) ก. พยายามต่อสู้อุปสรรคต่าง ๆ.

สิงสาราสัตว์

หมายถึงน. สัตว์ต่าง ๆ มักหมายถึงสัตว์ป่า เช่น ในป่าใหญ่มีสิงสาราสัตว์นานาชนิด.

อุยยาน

หมายถึงน. อุทยาน, สวนเป็นที่รื่นรมย์. (ป.; ส. อุทฺยาน).

เดินสวน

หมายถึงก. สำรวจสวนเพื่อเรียกเก็บภาษีอากร.

วนานต์

หมายถึงน. ชายป่า. (ป., ส.).

ป่าช้า

หมายถึงน. ป่าหรือที่ซึ่งจัดไว้เป็นที่ฝังหรือเผาศพ.

พนโคจร

หมายถึง[พะนะโคจอน] น. ชาวป่า, พรานป่า. (ส. วนโคจร).

พนวาสี

หมายถึง[พะนะ-] น. ผู้อยู่ป่า, ฤษี. ว. ซึ่งอยู่ในป่า. (ป., ส. วนวาสี).

ขนัด

หมายถึง[ขะหฺนัด] น. แถว, แนว, เช่น เรือแล่นเป็นขนัด; ลักษณนามใช้เรียกสวนที่มีคันดินกั้นเป็นตอน ๆ เช่น สวนขนัดหนึ่ง สวน ๒ ขนัด. ว. แออัด ในคำว่า แน่นขนัด.