ค้นเจอ 582 รายการ

จุ้ย

หมายถึงว. เล็ก, น้อย, เช่น พระจอมจุ้ย.

เด็ดปลีไม่มีใย

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาด, ตัดญาติขาดมิตรกันเด็ดขาด, เด็ดบัวไม่ไว้ใย ก็ว่า.

สาระ

หมายถึงน. ส่วนสำคัญ, ข้อใหญ่ใจความ, เช่น เขียนมายืดยาวแต่มีสาระน้อย ทำดีย่อมได้ดีเป็นสาระสำคัญของเรื่องนี้; ประโยชน์ เช่น เรื่องไม่เป็นสาระ ไร้สาระ.

พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.

บางตา

หมายถึงว. เห็นเป็นระยะห่าง ๆ กัน หรือหนาแน่นน้อยกว่าที่ควรเป็น.

หน้ายิ้ม ๆ

หมายถึงว. อาการยิ้มน้อย ๆ อย่างมีเลศนัย.

กระดิกกระเดี้ย

หมายถึงก. ไหวน้อย ๆ, พอไหวได้บ้าง.

ทรพล

หมายถึงว. มีกำลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้; เลวทราม.

ปานกลาง

หมายถึงว. ขนาดกลาง, ไม่มากไม่น้อย, พอสมควร, อยู่ระหว่างที่สุด ๒ ฝ่าย เช่นระหว่างสูงกับต่ำ ใหญ่กับเล็ก มากกับน้อย ฉลาดกับโง่.

กัลยาณมิตร

หมายถึงมิตรแท้ เพื่อนแท้ เพื่อนตาย เพื่อนที่คอยช่วยเหลือเพื่อนอย่างจริงใจโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เป็นมิตรที่หวังดี มีสิ่งดี ๆ ให้กันด้วยความจริงใจ

น้อยใจ,น้อยเนื้อต่ำใจ,น้อยอกน้อยใจ

หมายถึงก. รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมเป็นต้น.

องคาพยพ

หมายถึง[องคาบพะยบ, องคาพะยบ] น. ส่วนน้อยและใหญ่แห่งร่างกาย, อวัยวะน้อยใหญ่. (ป. องฺค+ อวยว).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ