ผลการค้นหา

ฉีกคำ

หมายถึงก. แยกพยางค์ของคำให้อยู่คนละวรรคหรือคนละบรรทัด มักใช้ในคำประพันธ์.

สกุน

หมายถึงน. รก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสกุน.

บังคนหนัก

หมายถึง(ราชา) น. อุจจาระ, ใช้ว่า พระบังคนหนัก.

ประสูติการ

หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.

ทำบุญ

หมายถึงก. ประกอบกรรมดี มีการเลี้ยงพระ ตักบาตร ถวายจตุปัจจัยแก่พระสงฆ์ เป็นต้น, ทำบุญทำกุศล ก็ว่า.

กระเดก,-กระเดก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโดก เป็น กระโดกกระเดก.

กระเบี้ย,-กระเบี้ย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระบั้ว เป็น กระบั้วกระเบี้ย.

กระปิ่ม,-กระปิ่ม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.

กระเปี้ย,-กระเปี้ย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปั้ว เป็น กระปั้วกระเปี้ย.

ภควดี

หมายถึง[พะคะวะดี] ใช้เป็นคำเรียกสตรีที่เคารพ เช่น พระมหิษี พระอุมา พระลักษมี. (ป., ส. ภควตี).

เจ้ากู

หมายถึงน. ท่าน (ใช้เรียกพระที่นับถือ).

อาศิรวจนะ

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).