ผลการค้นหา

เฮ

หมายถึงก. อาการที่คนหมู่มากพรูกันไปยังที่แห่งเดียวกัน, เฮโล หรือ เฮละโล ก็ว่า.

ชนินทร์

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในหมู่ชน. (ส. ชน + อินฺทฺร).

สำราญ

หมายถึงก. สุขสบาย เช่น วันอาทิตย์จะนอนให้สำราญเลย. ว. ที่ทำให้มีความสุขสบาย เช่น เรือสำราญ. (ข. สํราล).

หัวอกหัวใจ

หมายถึงน. สภาพจิตใจที่น่าสงสารหรือน่าเห็นใจเป็นต้น เช่น นั่งก็ไม่เป็นสุข นอนก็ไม่เป็นสุข หัวอกหัวใจมันร้อนรุ่มไปหมด.

เมลกะ

หมายถึง[เมละกะ] น. หมู่, ประชุม. (ป., ส.).

นิ้วไหนร้ายก็ตัดนิ้วนั้น

หมายถึง(สำ) น. คนใดไม่ดี ก็ตัดออกไปจากหมู่คณะ.

เจิ่น

หมายถึงก. เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน เช่น หมู่นี้เขาเจิ่นไป, เจื่อน ก็ว่า.

นลินี

หมายถึง[นะ-] (แบบ) น. หมู่บัว, สระบัว. (ป., ส.).

เศรณี

หมายถึง[เสนี] น. แถว, แนว; หมวด, หมู่, พวก. (ส.).

กระหย่อม

หมายถึงน. หย่อม คือ หมู่เล็ก ๆ, กองเล็ก ๆ.

โคจรคาม

หมายถึง[โคจะระ-] น. หมู่บ้านที่ภิกษุไปบิณฑบาตเสมอ.

สุขารมณ์

หมายถึง[สุ-] น. อารมณ์ที่มีสุข เช่น เขาเดินผิวปากอย่างสุขารมณ์; เรียกลัทธิที่ถือว่าความสุขทางผัสสะหรือโลกียสุขในชีวิตปัจจุบันเป็นสิ่งสูงสุดหรือเป็นความดีสูงสุดของชีวิตว่า คติสุขารมณ์. (ป. สุข + อารมฺมณ).