ค้นเจอ 231 รายการ

การางหัวขวาน

หมายถึงดู กะรางหัวขวาน.

กาลกิริยา

หมายถึง[กาละ-, กาน-] น. ความตาย เช่น ถึงซึ่งกาลกิริยา. (ป.).

กาลสมุตถาน

หมายถึง[กาละสะหฺมุด-] น. กองโรคที่เกิดขึ้นเพราะธาตุไม่เป็นไปตามเวลาปรกติ. (แพทย์).

กาลัญญุตา

หมายถึง[กาลันยุตา] น. ความเป็นผู้รู้กาล. (ป.).

กาลิก

หมายถึงน. ของที่พระสงฆ์เก็บไว้ฉันได้ตามเวลาที่กำหนดให้ มี ๓ อย่าง คือ ๑. ยาวกาลิก-ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราวตั้งแต่เช้าถึงเที่ยงวัน ได้แก่ข้าวปลาอาหาร ๒. ยามกาลิก-ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราวเพียงวันหนึ่งกับคืนหนึ่ง ได้แก่นํ้าอัฐบาน ๓. สัตตาหกาลิก-ของที่เก็บไว้ฉันได้ชั่วคราวเพียง ๗ วัน ได้แก่ เภสัชทั้ง ๕. (ป.).

กาแล

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากหน้าจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, เรียก กะแล หรือ แกแล ก็มี.

กาแล็กโทส

หมายถึง(วิทยา) น. นํ้าตาลชนิดหนึ่งประเภทโมโนแซ็กคาไรด์ ชนิดแอลโดเฮ็กโซส ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว มีรสหวานน้อยกว่านํ้าตาลทราย หลอมละลายที่ ๑๖๕ °ซ.-๑๖๘ °ซ. โมเลกุลของกาแล็กโทสเชื่อมโยงกับโมเลกุลของกลูโคสเป็นโมเลกุลของแล็กโทสซึ่งมีในนํ้านม. (อ. galactose).

กาว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นเทียนกิ่ง. (ดู เทียนกิ่ง).

กาเวียน

หมายถึงน. กาต้มนํ้าชนิดหนึ่ง อยู่ในถังซึ่งมีเตาไฟ.

กาศิกพัสตร์

หมายถึงน. ผ้าเนื้อละเอียดมาจากแคว้นกาสี. (ส.).

กาสัก

หมายถึงน. นกที่เชื่อกันว่าเป็นสัตว์กายสิทธิ์บินมาไม่เห็นตัว ถ้าได้ขนมันไว้ก็หายตัวได้.

กาสาร

หมายถึง[-สาน] (แบบ) น. สระ, บ่อ, ทะเลสาบ. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ