ตัวกรองผลการค้นหา
มิจฉาสมาธิ
หมายถึงน. สมาธิผิด, ความตั้งใจผิด. (ป.).
ลูกเสือลูกตะเข้
หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงไว้แล้วกลับทำร้ายคนเลี้ยงในภายหลัง.
พราง
หมายถึง[พฺราง] ก. ทำให้เข้าใจเป็นอื่น, ทำให้เลือน, เช่น พรางตัว พรางไฟ.
เลี้ยงไม่เสียข้าวสุก,เลี้ยงไม่เสียหลาย
หมายถึงก. เลี้ยงแล้วยังใช้ประโยชน์ได้บ้าง.
ฟังออก
หมายถึงก. เข้าใจ, รู้เรื่อง.
คุ้มดีคุ้มร้าย
หมายถึงว. มีสติไม่ปรกติ, บางคราวดีบางคราวร้าย, ดีบ้างร้ายบ้าง.
แลงกินฟัน
หมายถึงน. ชื่อโรคซึ่งเข้าใจผิดว่ามีแมงชนิดหนึ่งเกาะกินรากฟันทำให้ฟันผุ.
หัวทึบ
หมายถึงว. โง่มาก เช่น เด็กคนนี้หัวทึบ สอนอย่างไร ๆ ก็ไม่เข้าใจ.
ลูกบุญธรรม
หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงเป็นลูกของตัว.
ประเจิดประเจ้อ
หมายถึงว. อาการกระทำที่ถือกันว่าน่าละอายหรือไม่บังควรให้คนอื่นเห็น.
เกินหน้า
หมายถึงว. เกินกว่า เด่นกว่า หรือดีกว่าฐานะของตนเองหรือของคนอื่น.
ชุบมือเปิบ
หมายถึง(สำ) ก. ฉวยประโยชน์จากคนอื่นโดยไม่ได้ลงทุนลงแรง.