ค้นเจอ 3,325 รายการ

คนดี

หมายถึงน. คนที่มีคุณความดี, คนที่มีคุณธรรม.

คนโอบ

หมายถึงน. ขนาดของของกลมเช่นเสา ต้นไม้ ที่วัดโดยรอบโดยวิธีใช้แขนทั้ง ๒ ข้างโอบ เช่น เสาขนาด ๒ คนโอบ ต้นไม้ขนาด ๔ คนโอบ.

ราคจริต

หมายถึงน. แนวโน้มไปในทางกำหนัดยินดีในกามารมณ์, ความใคร่ในกามคุณ, ความมีใจเอนเอียงไปในทางรักสวยรักงาม.

มือร้อน

หมายถึงว. เรียกคนที่มักปลูกต้นไม้ไม่ขึ้นหรือไม่งอกงามว่า คนมือร้อน, ตรงข้ามกับ มือเย็น.

แสลงใจ

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกกระทบกระเทือนใจเหมือนถูกของมีคมบาดหัวใจ เช่น พอเห็นคนรักเก่าเดินไปกับหญิงคนใหม่ ก็รู้สึกแสลงใจ.

ปาสาทิกะ

หมายถึง(แบบ) ว. นำมาซึ่งความเลื่อมใส; น่ารัก, น่าชม. (ป.).

หฤทัยปรีย์

หมายถึงว. น่ารัก, ชื่นใจ. (ส. หฺฤทยปฺรีย).

มานุษ,มานุษย-

หมายถึง[มานุด, มานุดสะยะ-] น. คน, เพศคน. ว. เกี่ยวกับคน, ของคน. (ส.).

วิ่งงัว,วิ่งวัว

หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน.

มายากร

หมายถึงน. คนเล่นกล, คนแสดงกล.

ตอแหล

หมายถึง[-แหฺล] เป็นคำด่าคนที่พูดเท็จ (มักใช้แก่ผู้หญิง); ช่างพูดและแสดงกิริยาน่ารัก (ใช้เฉพาะเด็กที่สอนพูด).

ละกูมะนิส

หมายถึงน. คนที่รัก, คนที่ชอบใจ. (ช.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ