ตัวกรองผลการค้นหา
อุปัฏฐานะ
หมายถึง[อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. (ป.).
อุลโลละ
หมายถึง[อุน-] น. คลื่น; ความปั่นป่วน, ความไม่ราบคาบ. (ป., ส.).
ชะเลย
หมายถึงก. ชะล่า เช่น พระทำเฉยจะให้นางชะเลยใจ. (อิเหนา).
ยินลากขากดี
หมายถึงก. พอใจและภูมิใจมาก เช่น จะยินลากขากดีด้วยนาง. (ดอกสร้อยสวรรค์ครั้งกรุงเก่า).
กระเกริ่น
หมายถึง(กลอน) ว. ระบือ เช่น กระเกริ่นกระเกริกกฤษฎา. (อุเทน).
อุณห,อุณห-,อุณหะ
หมายถึง[อุนหะ-] ว. ร้อน, อบอุ่น. (ป.; ส. อุษฺณ).
อุทพินทุ์
หมายถึง[-พิน] น. หยาดนํ้า. (ป., ส. อุท + พินฺทุ).
อุปกรม
หมายถึง[อุปะกฺรม] น. การเข้าใกล้, การตั้งต้น, การพยายาม. (ส.; ป. อุปกฺกม).
อุปัฏฐาก
หมายถึง[อุปัดถาก, อุบปัดถาก] น. ผู้อุปถัมภ์บำรุงพระภิกษุสามเณร, ถ้าเป็นหญิงใช้ อุปัฏฐายิกา. (ป.).
สดี
หมายถึง[สะ-] น. นางที่มีความซื่อสัตย์ต่อสามี. (ส. สตี).
ถนิมกาม
หมายถึงว. น่ารัก เช่น นางนงถ่าวถนิมกาม. (ม. คำหลวง ทศพร).
สาโท
หมายถึงน. น้ำเมาที่ได้จากการหมัก เช่น น้ำขาว อุ กะแช่. (ป. สาโท ว่า ยินดี).