ค้นเจอ 1,016 รายการ

อาณาเกษตร,อาณาเขต

หมายถึงน. เขตแดนในอำนาจปกครอง.

อายุกษัย

หมายถึง[-กะไส] น. การสิ้นอายุ, ความตาย. (ส.; ป. อายุขย).

อาศเลษา,อสิเลสะ

หมายถึง[อาสะเลสา, อะสิเลสะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๙ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปแขนคู้หรือพ้อม, ดาวเรือน หรือ ดาวนกอยู่ในปล่อง ก็เรียก.

อิษฏ์

หมายถึงน. การบูชา, เครื่องสักการบูชา. (ส.).

อุปนิษัท

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ชื่อคัมภีร์ภาษาสันสกฤตกลุ่มหนึ่ง คัมภีร์อุปนิษัทรุ่นแรกเป็นพื้นฐานของศาสนาพราหมณ์ที่สอนว่าทุกสิ่งทุกอย่างออกมาจากอาตมัน. (ส.).

อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์

หมายถึง[อุปะสำปะทาเปก, อุบปะสำปะทาเปก] น. “ผู้เพ่งอุปสมบท” คือ นาคที่บรรพชาเป็นสามเณรแล้วและจะขอบวชเป็นภิกษุต่อไป. (ป. อุปสมฺปทาเปกฺข; ส. อุปสมฺปทาเปกฺษ).

อุษณกาล

หมายถึงน. ฤดูร้อน.

อุษาโยค

หมายถึงน. เวลาใกล้รุ่ง.

เอกลักษณ์

หมายถึง[เอกกะ-] น. ลักษณะที่เหมือนกันหรือมีร่วมกัน; (คณิต) ข้อความที่แสดงความเท่ากันของนิพจน์ ๒ นิพจน์ สำหรับทุกค่าของตัวไม่ทราบค่าที่ปรากฏในนิพจน์นั้น ๆ. (อ. identity).

ไอพิษ

หมายถึงน. แก๊สหรือไอที่มีสมบัติเป็นพิษอย่างร้ายแรง ใช้ในการสู้รบ.

ทักษิณนิกาย

หมายถึงน. เถรวาท, หินยาน.

ทักษิณาวรรต

หมายถึงน. การเวียนขวา. ว. เวียนไปทางขวา คือเวียนเลี้ยวทางขวาอย่างเข็มนาฬิกา, ทักขิณาวัฏ ก็ว่า, ตรงข้ามกับ อุตราวรรต หรือ อุตราวัฏ. (ส. ทกฺษิณาวรฺต; ป. ทกฺขิณาวฏฺฏ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ