ตัวกรองผลการค้นหา
ภิทะ,ภินท,ภินท-,ภินท์
หมายถึง[พินทะ-] ก. แตก, ทำลาย. (ป., ส.).
ราต
หมายถึงก. ให้มาแล้ว เช่น ธรรมราต ว่า พระธรรมให้มา. (ส.).
ประมุท
หมายถึง[ปฺระมุด] ก. บันเทิง, ยินดี. (ส.).
อาพัทธ์
หมายถึงก. ผูกพัน, ติดพัน, เกี่ยวพัน. (ป., ส.).
โฆษิต
หมายถึงก. กึกก้อง, ป่าวร้อง. (ส.; ป. โฆสิต).
สันทิฐิก,สันทิฐิก-
หมายถึง[สันทิดถิกะ-] (แบบ) ว. ควรเห็นเอง, เป็นคุณของพระธรรมอย่างหนึ่ง. (ป. สนฺทิฏฺิก; ส. สานฺทฺฤษฺฏิก).
บงก,บงก-,บงก์
หมายถึง(แบบ) น. เปือกตม, โคลน, โดยมากใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น บงกช ว่า ของที่เกิดในเปือกตม คือ บัว. (ป., ส. ปงฺก).
ศิกษก,ศิกษกะ
หมายถึง[สิก-สก, สิกสะกะ] น. ผู้เล่าเรียน; ครู, ผู้สอน; ผู้รู้. (ส.).
ดักษก
หมายถึง[ดักสก] (แบบ) น. ช่างไม้. (ส. ตกฺษก; ป. ตจฺฉก).
พสก,พสก-
หมายถึง[พะสก, พะสกกะ-] น. ชาวเมือง, พลเมือง. (ป. วส + ค; ส. วศ + ค ว่า ผู้อยู่ในอำนาจ).
ศกฏะ
หมายถึง[สะกะตะ] น. เกวียน. (ส.; ป. สกฏ).
ประกาศก
หมายถึง[ปฺระกาสก] (แบบ) น. ผู้ประกาศ. (ส. ปฺรกาศก).