ค้นเจอ 1,579 รายการ

ตีเสมอ

หมายถึงก. ยกตนขึ้นเทียมท่าน โดยไม่รู้จักที่ตํ่าที่สูง.

กตัญญู

หมายถึง[กะตัน-] น. (ผู้) รู้อุปการะที่ท่านทำให้, (ผู้) รู้คุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตเวที. [ป. กต ว่า (อุปการคุณ) ที่ท่านทำแล้ว + ญู ว่า ผู้รู้].

พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก

หมายถึง(สำ) น. ความทุกข์ยากลำบากที่เกิดซ้อน ๆ เข้ามาในขณะเดียวกัน.

วัญฌ์

หมายถึง(แบบ) ว. หมัน (ใช้แก่คนหรือสัตว์), ไม่มีลูก (ใช้แก่ต้นไม้), ไม่มีผล (ใช้แก่การงานทั่วไป). (ป.; ส.วนฺธฺย).

นิพพาน

หมายถึง[นิบพาน] น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ก็มี. (จารึกสยาม).

คู่ชีวิต

หมายถึงน. ผู้ร่วมเป็นร่วมตาย, ผู้ร่วมทุกข์ร่วมสุข, สามีหรือภรรยา.

รังบวบ

หมายถึงน. ส่วนในของบวบที่แก่จนแห้ง.

ฐานานุรูป

หมายถึงว. สมควรแก่ฐานะ. (ป.).

ไม้ใกล้ฝั่ง

หมายถึง(สำ) ว. แก่ใกล้จะตาย.

คืนให้

หมายถึงก. กลับให้แก่เจ้าของเดิม.

ชันคอ

หมายถึงก. เริ่มตั้งคอได้ (ใช้แก่เด็ก).

ถวายตัว

หมายถึงก. มอบตัวแก่เจ้านาย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ