ผลการค้นหา

คืน

หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงยํ่ารุ่ง, เวลากลางคืน.

เป็นนิตย์

หมายถึงว. เสมอ ๆ, เนือง ๆ.

ถัว

หมายถึงก. ทำให้มีส่วนเสมอกัน, เฉลี่ย. (จ.).

อภิณห,อภิณห-

หมายถึง[อะพินหะ-] ว. เสมอ, ทุกวัน. (ป.).

พูดสด

หมายถึงก. พูดโดยมิได้เตรียมมาก่อน.

ฉันท-,ฉันท-,ฉันท์,ฉันท์,ฉันทะ

หมายถึงน. ความพอใจ, ความรักใคร่, ความชอบใจ, ความยินดี; ความร่วมความคิดความเห็นกัน เช่น ลงมติเป็นเอกฉันท์, ความไว้เนื้อเชื่อใจ เช่น มอบฉันทะ. (ป.).

กะบ่อนกะแบ่น

หมายถึงว. กระท่อนกระแท่น, ไม่เสมอทั่วกัน, ไม่เรียบเสมอกัน, เช่น ตัดผมกะบ่อนกะแบ่น ทาสีกะบ่อนกะแบ่น.

พูดเป็นนัย

หมายถึง(สำ) ก. พูดอ้อม ๆ โดยไม่บอกเรื่องราวตรง ๆ.

พูดจา

หมายถึงก. พูด.

กัน

หมายถึง(ปาก) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

สอนพูด

หมายถึงว. เรียกเด็กที่เริ่มหัดพูดว่า เด็กสอนพูด.

ชระบาบ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ราบเรียบ, เสมอ.