ผลการค้นหา

แห

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง.

กาว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นเทียนกิ่ง. (ดู เทียนกิ่ง).

เซิ้ง

หมายถึงก. ร้องรำทำเพลงแบบชาวอีสาน.

เหมา

หมายถึง[เหฺมา] (ถิ่น-อีสาน) น. เม้า คือ ปีเถาะ.

กะโซ้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องวิดนํ้ารูปร่างคล้ายเรือครึ่งท่อน, โชงโลง.

กะสัง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะสัง. (ดู มะสัง).

กับแก้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ตุ๊กแก. (ดู ตุ๊กแก ๑).

ลาย

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ทำนองเพลงที่ใช้ตีโปงลาง.

กางของ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นปีบ. (ดู ปีบ ๑).

งึม

หมายถึงว. เสียงบ่นเบา ๆ; (ถิ่น-อีสาน) ซึม.

ซาด

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นซาก. (ดู ซาก ๒).

นางดำ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นหยี. (ดู หยี ๒).