ผลการค้นหา

สายเอก

หมายถึงน. สายสมอเรือสำเภา ทำด้วยเชือกเหนียวกว่าเชือกอื่น สำหรับลงสมอเมื่อพายุแรง; เรียกสายเครื่องดนตรีที่เป็นเสียงสูงว่า สายเอก, ส่วนสายที่มีเสียงรองลงมาเรียกว่า สายทุ้ม.

ขึ้นสาย

หมายถึงก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.

ชัน

หมายถึงน. ยางไม้สำหรับยาเรือเป็นต้น.

สายพาน

หมายถึงน. เส้นด้ายที่คล้องโยงในเครื่องไนหูก, สายหนังหรือสายยางเป็นต้นสำหรับคล้องโยงเครื่องยนต์ต่าง ๆ เพื่อพาให้หมุนไปด้วยกัน เช่น สายพานจักรเย็บผ้า สายพานพัดลมเป่าหม้อน้ำรถยนต์.

เรี่ยว

หมายถึงน. แรง, กำลัง; เรียกสายนํ้าที่ไหลเชี่ยวแรง.

อุทกธาร,อุทกธารา

หมายถึงน. สายนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).

ชิยา

หมายถึงน. สายธนู. (ป.; ส. ชฺยา).

สายมงคล

หมายถึงน. สายธุรำของพราหมณ์, ยัชโญปวีต ก็เรียก.

สายโยก

หมายถึงน. สายถลกบาตรสำหรับคล้องที่ไหล่.

รัชชุ

หมายถึง[รัด-] น. สาย, เชือก. (ป., ส.).

ลูกหนู

หมายถึงน. ดอกไม้ไฟที่จุดให้แล่นไปตามสายลวด.

เชี่ยว

หมายถึงว. อาการที่สายนํ้าไหลแรง เรียกว่า นํ้าไหลเชี่ยว.