ค้นเจอ 249 รายการ

บังตะวัน

หมายถึงน. เครื่องบังแดดเช่นเดียวกับบังสูรย์. (สิบสองเดือน).

ลื้อ

หมายถึงน. ไทยพวกหนึ่งอยู่ในแคว้นสิบสองปันนา.

ทศกัณฐ์

หมายถึงน. “ผู้มีสิบคอ” คือ ท้าวราพณ์ในเรื่องรามเกียรติ์.

บัณรส

หมายถึง[บันนะรด] ว. สิบห้า. (ป. ปณฺณรส).

พัดดึงส์

หมายถึงน. เรียกเหรียญทองครั้งรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๓๒ ของชั่ง = ๒.๕๐ บาท. ว. สามสิบสอง. (ป. พตฺตึส).

กลพยาน

หมายถึง[กน-] น. พยานที่ถูกวานให้ไปถามเป็นคำนับ. (สามดวง).

ตระทรวง

หมายถึง[ตฺระซวง] (โบ) น. กระทรวง. (สามดวง).

เกะ

หมายถึงว. สั้น เช่น ควายเขาเกะแค่หู. (สิบสองเดือน).

ตรุย

หมายถึง[ตฺรุย] (โบ) น. กรุย เช่น มีตรุยปัก. (สามดวง).

ไหม

หมายถึง(โบ) ก. ปรับเอา เช่น ให้ไหมทวีคูณ. (สามดวง).

ทดเลข

หมายถึงก. ยกจำนวนเลขครบสิบไปไว้เพื่อบวกกับผลของหลักหน้า.

วรรณคดี

หมายถึงน. วรรณกรรมที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดีมีคุณค่าเชิงวรรณศิลป์ถึงขนาด เช่น พระราชพิธีสิบสองเดือน มัทนะพาธา สามก๊ก เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ