ตัวกรองผลการค้นหา
กินลม
หมายถึงก. ต้านลม, รับลม, เช่น ว่าวกินลม ใบเรือกินลม.
สมภาร
หมายถึง[-พาน] น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. (ป., ส. สมฺภาร).
ภารยา
หมายถึง[พาระ-, พานระ-] น. ภรรยา. (ส.).
ธารยักษ์
หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่ง.
กระแสลม
หมายถึงน. สายลมพัด.
กลั้นใจ
หมายถึงก. อั้นลมหายใจ.
พานแว่นฟ้า
หมายถึงน. พานที่ซ้อนกัน ๒ ชั้น ชนิดหนึ่งประดับมุกหรือกระจกเป็นต้น ใบบนเป็นพานทรงสูงซ้อนกันอยู่บนตะลุ่ม อีกชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะจำหลักลายกะไหล่ทอง ใบบนเป็นพานเล็กซ้อนอยู่บนพานใหญ่.
พานร
หมายถึง[พานอน] น. ลิง. (ป., ส. วานร).
ลมจับ
หมายถึงก. มีอาการวิงเวียนหน้ามืดบางคราวถึงกับหมดสติ, เป็นลม หรือ เป็นลมเป็นแล้ง ก็ว่า.
อานาปานัสสติ
หมายถึง[-นัดสะติ] น. สติที่กำหนดลมหายใจเข้าและลมหายใจออก.
ถึงแก่อนิจกรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า).
ศัทธนะ
หมายถึง[สัดทะนะ] ก. พัด (ใช้แก่ลม), มีลมพัดมา. (บ.).