ค้นเจอ 522 รายการ

กินลม

หมายถึงก. ต้านลม, รับลม, เช่น ว่าวกินลม ใบเรือกินลม.

สมภาร

หมายถึง[-พาน] น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. (ป., ส. สมฺภาร).

ภารยา

หมายถึง[พาระ-, พานระ-] น. ภรรยา. (ส.).

ธารยักษ์

หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่ง.

กระแสลม

หมายถึงน. สายลมพัด.

กลั้นใจ

หมายถึงก. อั้นลมหายใจ.

พานแว่นฟ้า

หมายถึงน. พานที่ซ้อนกัน ๒ ชั้น ชนิดหนึ่งประดับมุกหรือกระจกเป็นต้น ใบบนเป็นพานทรงสูงซ้อนกันอยู่บนตะลุ่ม อีกชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะจำหลักลายกะไหล่ทอง ใบบนเป็นพานเล็กซ้อนอยู่บนพานใหญ่.

พานร

หมายถึง[พานอน] น. ลิง. (ป., ส. วานร).

ลมจับ

หมายถึงก. มีอาการวิงเวียนหน้ามืดบางคราวถึงกับหมดสติ, เป็นลม หรือ เป็นลมเป็นแล้ง ก็ว่า.

อานาปานัสสติ

หมายถึง[-นัดสะติ] น. สติที่กำหนดลมหายใจเข้าและลมหายใจออก.

ถึงแก่อนิจกรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า).

ศัทธนะ

หมายถึง[สัดทะนะ] ก. พัด (ใช้แก่ลม), มีลมพัดมา. (บ.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ