ผลการค้นหา

ช่วงเมือง

หมายถึง(โบ) น. เมืองเล็กที่ขึ้นแก่ประเทศราช.

กำรอ

หมายถึงว. เข็ญใจ เช่น แก่ฝูงมนุษย์ผู้กำรอ. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

เร้นลับ

หมายถึงว. เหลือรู้เหลือเห็น เหลือที่จะเข้าใจ เช่น ซ่อนสมบัติไว้ในที่เร้นลับ เชื่อกันว่าเมืองลับแลเป็นเมืองที่เร้นลับ.

หยั่วเมือง

หมายถึง(โบ) ว. คำเรียกพระสนมเอกครั้งโบราณว่า แม่หยั่วเมือง, เขียนว่า อยั่วเมือง หรือ ยั่วเมือง ก็มี.

นาคร

หมายถึง[นาคอน] น. ชาวนคร, ชาวกรุง. (ป., ส.).

เสียงเลื้อน

หมายถึง(โบ) น. เสียงอ่านหรือสวดทำนองเสนาะ เช่น เสียงเลื้อนเสียงขับ. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).

วยัมหะ

หมายถึงน. วิมาน, ฟ้า, เมืองสวรรค์. (ป. วฺยมฺห).

อินทขีล

หมายถึง[-ทะขีน] น. เสาหรือหลักหน้าประตูเมือง, หลักเมือง, เสาเขื่อน. (ป.; ส. อินฺทฺร + กีล).

พ่อเจ้า

หมายถึงส. คำเรียกพ่อเมืองหรือเจ้าผู้ครองนคร, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

ลงกา

หมายถึงน. ชื่อเมืองของทศกัณฐ์ในเรื่องรามเกียรติ์.

นำเที่ยว

หมายถึงก. พาเที่ยวชมบ้านชมเมือง.

ลูกหลวง

หมายถึงน. ลูกของพระเจ้าแผ่นดิน; (โบ) เรียกเมืองเอกที่พระโอรสของพระเจ้าแผ่นดินไปครองว่า เมืองลูกหลวง.