ผลการค้นหา

กระมัง

หมายถึงว. คำแสดงความไม่แน่ใจ, คำแสดงความคาดคะเน, (ใช้ไว้ท้ายประโยค) เช่น เป็นเช่นนี้กระมัง, ในบทกลอนใช้ว่า กระหมั่ง ก็มี.

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.

ปากอ่าว

หมายถึงน. ปากของส่วนทะเลที่เว้าเข้าไปในแผ่นดิน.

ยวบ

หมายถึงก. อาการที่ไหวจะยุบลง เช่น นอกชานยวบ.

มงคลวาท

หมายถึง[มงคนละวาด] น. คำให้พร, คำแสดงความยินดี.

ประสันนาการ

หมายถึงน. อาการเลื่อมใส. (ป. ปสนฺนาการ).

ปุงคพ,ปุงควะ

หมายถึง[ปุงคบ, ปุงคะ-] น. โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า, เช่น ศากยปุงควะ ว่า ผู้ประเสริฐในศากยตระกูล. (ป. ปุงฺคว).

สูป,สูป-,สูปะ

หมายถึง[สูปะ-] น. ของกินที่เป็นนํ้า, แกง, ของต้มที่เป็นนํ้า, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยัญชนะ เป็น สูปพยัญชนะ หมายความว่า กับข้าว. (ป., ส.).

เบิกโลง

หมายถึงก. ทำพิธีก่อนนำศพลงโลง.

แขม่ว

หมายถึง[ขะแหฺม่ว] ก. ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง, กระแหม่ว ก็ว่า.

ประจุบัน

หมายถึงน. ปัจจุบัน. (ป. ปจฺจุปฺปนฺน; ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน).

ประหัตประหาร เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ประหัดประหาร, ประหัตถ์ประหาร เป็นคำที่เขียนผิด ❌