ผลการค้นหา

สุจริตใจ

หมายถึงว. บริสุทธิ์ใจ, จริงใจ, เช่น เขาช่วยเหลือเด็กคนนั้นด้วยความสุจริตใจ ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน.

ใจพระ

หมายถึงว. มีใจบุญ, มีใจเมตตา.

ของขลัง

หมายถึงน. ของที่มีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่าอาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์.

จิตใจ

หมายถึงน. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.

บัดใจ

หมายถึงว. ประเดี๋ยว, ทันใด.

สนิทใจ

หมายถึงว. ไม่มีอะไรต้องแคลงใจหรือสงสัย เช่น เชื่ออย่างสนิทใจ, ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่สนิทใจ หมายความว่า มีลักษณะพึงรังเกียจ เช่น พื้นสกปรกนั่งแล้วไม่สนิทใจ ผ้าเช็ดมือในห้องน้ำรวม ใช้ได้ไม่สนิทใจเลย.

ภาคภูมิใจ

หมายถึงก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ, เช่น เขาภาคภูมิใจในความสำเร็จ.

ใจเมือง

หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.

โผเผ

หมายถึงว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.

พลุ่งพล่าน

หมายถึง[-พฺล่าน] ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.

ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า

หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.

สิ่งปลูกสร้าง

หมายถึงน. อาคารบ้านเรือนที่ทำโดยวิธีฝังเสาลงในดิน.