ค้นเจอ 1,122 รายการ

ตั๋วแลกเงิน

หมายถึง(กฎ) น. หนังสือตราสารซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้สั่งจ่าย สั่งบุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้จ่าย ให้ใช้เงินจำนวนหนึ่งแก่บุคคลคนหนึ่ง หรือให้ใช้ตามคำสั่งของบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับเงิน.

เถิน

หมายถึงว. ตอน, เป็นเนิน, สูง.

คู่ความร่วม

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลตั้งแต่ ๒ คนขึ้นไป ซึ่งเป็นคู่ความในคดีเดียวกัน คือเป็นโจทก์ร่วมหรือจำเลยร่วม โดยบุคคลเหล่านั้นมีผลประโยชน์ร่วมกันในมูลความแห่งคดี.

ปุคละ

หมายถึง[ปุกคะ-] (แบบ) น. บุคคล. (ป. ปุคฺคล).

ตีจาก

หมายถึงก. ทำตัวออกหาก, แยกตัวออกไป, พยายามทอดทิ้ง, หนีไป, เลิกคบกัน.

ลูกหนี้

หมายถึงน. ผู้เป็นหนี้, คู่กับ เจ้าหนี้; (กฎ) บุคคลผู้มีหนี้กับบุคคลอีกคนหนึ่งซึ่งเรียกว่า เจ้าหนี้.

เถิก

หมายถึงว. เถลิก, ลักษณะของหน้าผากที่ผมถอยร่นสูงขึ้นไปหรือขึ้นอยู่สูงกว่าปรกติ.

อปราชัย,อัปราชัย

หมายถึง[อะปะ-, อับปะ-] น. ความไม่แพ้, ความชนะ; (กลอน) บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย. (ป.).

โย่ง

หมายถึงว. ลักษณะที่สูงกว่าปรกติ เมื่อเคลื่อนไหวดูประหนึ่งว่าโยกเยกไปมา เช่น สูงโย่ง.

สูงชั่วนกเขาเหิน,สูงเท่านกเขาเหิน

หมายถึง(สำ) ว. สูงระดับที่นกเขาบิน.

คู่พิพาท

หมายถึง(กฎ) น. บุคคล ๒ ฝ่ายซึ่งมีกรณีโต้แย้งกัน.

ตัวจักรใหญ่

หมายถึง(สำ) น. บุคคลซึ่งเป็นสมองหรือเป็นหัวหน้าในการดำเนินกิจการ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ