ผลการค้นหา

อุษาโยค

หมายถึงน. เวลาใกล้รุ่ง.

ขาดคราว

หมายถึงก. ไม่มีไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง.

ดึก

หมายถึงน. เวลามืดนานแล้ว, เวลาคํ่ามากแล้ว, (ใช้แทนคำว่า สาย ในเวลากลางคืน). ว. ลึก เช่น ดงดึก.

เทียรฆราตร

หมายถึง[-คะราด] (แบบ) น. ราตรียาว, กาลนาน. ว. มีราตรียาว, มีกาลนาน. (ส. ทีรฺฆราตฺร; ป. ทีฆรตฺต).

พลบ

หมายถึง[พฺลบ] น. เวลายํ่าคํ่า, เวลาโพล้เพล้, เวลาเข้าไต้เข้าไฟ, เช่น ตะวันชิงพลบ, พลบค่ำ ก็ว่า, ในบทกลอนแผลงเป็น พระลบ ก็มี.

ประวิง

หมายถึงก. หน่วงไว้ให้เนิ่นช้า, ถ่วงเวลา, เช่น ประวิงเวลา ประวิงเรื่อง.

แตรเดี่ยว

หมายถึงน. แตรที่ใช้เป่าเป็นสัญญาณในเวลานอน เวลาปลุก เป็นต้น.

รุ่งเช้า

หมายถึงน. เวลาพระอาทิตย์เพิ่งขึ้น, เวลาระหว่างรุ่งสว่างถึงเช้า, เช้าวันรุ่งขึ้น.

ผ้ากฐิน

หมายถึงน. ผ้าพิเศษที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตแก่ภิกษุเฉพาะกฐินกาล.

เช้า

หมายถึงน. เวลาระหว่างรุ่งสว่างกับสาย, เวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง. ว. ที่อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง เช่น รอบเช้า ผลัดเช้า; เร็วกว่าเวลาที่กำหนดในระหว่างรุ่งสว่างกับสาย เช่น มาแต่เช้า; โดยปริยายหมายความว่า ก่อนเวลาที่กำหนด.

แต่วัน

หมายถึงว. ก่อนเวลากำหนด, ก่อนเวลาสมควร, เช่น งานเริ่มทุ่มหนึ่ง มาแต่วันเชียว, ก่อนเวลาที่ควรเป็น (มักใช้เฉพาะเวลาช่วงบ่ายค่อนไปทางเย็น) เช่น วันนี้กลับบ้านแต่วัน กินข้าวแต่วัน กินเหล้าแต่หัววัน.

แต่หัววัน

หมายถึงว. ก่อนเวลากำหนด, ก่อนเวลาสมควร, เช่น งานเริ่มทุ่มหนึ่ง มาแต่วันเชียว, ก่อนเวลาที่ควรเป็น (มักใช้เฉพาะเวลาช่วงบ่ายค่อนไปทางเย็น) เช่น วันนี้กลับบ้านแต่วัน กินข้าวแต่วัน กินเหล้าแต่หัววัน.