ผลการค้นหา

หีบเสียง

หมายถึงน. เครื่องทำให้จานเสียงหมุนแล้วมีเสียงออกมา.

ให้เสียง

หมายถึงก. กระทำเสียงใด ๆ ให้ผู้อื่นรู้ตัวล่วงหน้าก่อนที่จะปรากฏกาย เช่น ฉันตกใจ เธอเข้ามาไม่ให้เสียงเลย.

อัดเสียง

หมายถึงก. บันทึกเสียงลงในแถบบันทึกเสียงหรือฟิล์มเป็นต้น.

ผ้าใบเมี่ยง

หมายถึงน. ผ้าขาวใช้ห่อศพที่เข้าโกศ.

พอวัดพอเหวี่ยง

หมายถึงก. พอสู้กันได้, พอฟัด หรือ พอฟัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.

พะเนียง

หมายถึงน. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่บรรจุดินดำ ใช้ตั้งจุดไฟให้ลุกเป็นช่องาม เรียกว่า ไฟพะเนียง.

พุมเรียง

หมายถึง[พุมมะ-] ดู ชำมะเลียง.

เพรียง

หมายถึง[เพฺรียง] น. ส่วนร่างกายที่นูนอยู่หลังหู, มักใช้ว่า เพรียงหู; เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝีว่ามีลักษณะเป็นเพรียง. ว. พร้อม, มักใช้คู่กันว่า พร้อมเพรียง.

เพลี่ยง

หมายถึง[เพฺลี่ยง] ก. เลี่ยง, หลีก, พลาด.

มีชื่อ,มีชื่อเสียง

หมายถึงว. มีเกียรติยศชื่อเสียง.

กระเจี้ยง

หมายถึงน. ชื่อกล้วยไม้อิงอาศัยชนิด Epigeneium amplum (Lindl.) Summerh. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกใหญ่ ทั้งกลีบนอกและกลีบในสีเหลืองประแดง, เอื้องศรีเที่ยง ก็เรียก.

กล่องเสียง

หมายถึงน. อวัยวะสำคัญในการเปล่งเสียงพูด ตั้งอยู่บริเวณส่วนบนของหลอดลม.