ตัวกรองผลการค้นหา
กะบั้ง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. บ้องไม้ไผ่.
จี่นายโม้
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จิ้งโกร่ง. (ดู จิ้งโกร่ง).
ภาษาคำควบมากพยางค์
หมายถึงน. ภาษาแบบที่มีการสร้างคำด้วยการประกอบหน่วยคำหลาย ๆ หน่วยเข้าเป็นคำเดียวกัน ทำให้คำหนึ่ง ๆ มีความยาวหลายพยางค์ เช่น ภาษาเวลส์ ภาษาเอสกิโม ภาษาอินเดียนแดง. (อ. polysynthetic language).
ฮอด
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. รอด, พ้น, ถึง.
งึน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน; โบ) น. เงิน.
แจบ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. สนิท; แจ้ง, ชัด.
กะปอม
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. กิ้งก่า. (ดู กิ้งก่า).
แก่
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.
แข้
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จระเข้ (ดู จระเข้).
จี่โป่ง
ต่ำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน ก. ทอ เช่น ต่ำหูก.
เจ๊า
หมายถึงก. เลิกกันไป, ไม่ได้ไม่เสีย. (ภาษาการพนัน).