ตัวกรองผลการค้นหา
ดุกดิก
หมายถึงก. อาการที่ขยับไปขยับมาไม่อยู่นิ่ง ๆ, ยักไปยักมา, กระดุกกระดิก ก็ว่า.
ฟองทะเล
หมายถึงน. หินที่ปรุเป็นรู ๆ อยู่ในทะเล.
ดอกพิกุลร่วง
หมายถึง(สำ) เรียกอาการที่นิ่งไม่พูดว่า กลัวดอกพิกุลจะร่วง.
ชิวหินทรีย์
หมายถึงน. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).
ผุดลุกผุดนั่ง
หมายถึงก. เดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่ง, มีอาการลุกลนนั่งนิ่งไม่ได้นาน.
ขวนขวาย
หมายถึง[-ขฺวาย] ก. หมั่นเสาะแสวงหาเพิ่มเติมโดยไม่ยอมอยู่นิ่ง, ขวายขวน ก็ว่า.
พกนุ่น
หมายถึง(สำ) ว. ใจเบา, ใช้เข้าคู่กับคำ พกหิน ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น.
หาด
หมายถึงน. เนินที่ลาดลงไปในนํ้าหรือบริเวณที่ตื้นเขินเป็นเนินอยู่กลางนํ้า ส่วนมากเป็นเนินทราย, ที่เป็นเนินกรวดหรือเนินหิน เรียกว่า หาดกรวด หาดหิน ก็มี.
โขด
หมายถึงน. ดินหรือหินที่สูงขึ้นเป็นโคกเป็นเนิน, ดิน หิน หรือทรายที่เป็นจอมสูงขึ้นพ้นนํ้าบ้าง อยู่ใต้นํ้าบ้าง.
ก่อฤกษ์
หมายถึงก. ทำพิธีเริ่มก่อสร้าง เช่น วางอิฐวางหิน.
สอปูน
หมายถึงก. นำปูนสอมาเชื่อมอิฐหรือหินให้ติดกัน.
เทียง
หมายถึง(โบ) น. กำแพง เช่น เทียงผา ว่า กำแพงหิน.